- Gepubliceerd: 30 juni 2010 30 juni 2010
- Hits: 5722 5722
Onder leiding van Eddy d’Huyvetter, verantwoordelijke van de kerkuilenwerkgroep, werden eind juni 2010 vier kuikens geringd in de uilenkast van de Sint-Bavokerk in Boechout. De jongen werden gewogen en de vleugellengtes nauwkeurig genoteerd. Een van de jongen bleek een te laag gewicht te hebben. Toch deed het uilenpaar flink zijn best om zijn voortdurend bedelende kroost elke avond van het nodige voedsel te voorzien.
Begin juli leerden de donzige uilenjongen vliegen. Eentje kwam in een haag terecht en verschool zich nadien onder een geparkeerde auto. Eddy werd opgebeld en hij raadde aan het uiltje te vangen en het weer omhoog te gooien nabij de lindebomen rondom de kerk. We moesten onze handen daarbij zeker wel goed beschermen tegen de scherpe klauwen. Het eigenwijze uilskuiken had echter andere plannen en vloog van boom tot boom, om uiteindelijk terug op de grond te belanden in het midden van de Van Colenstraat. Opgetrommelde vrijwilligers sloten de straat af, maar een tweede poging om het beestje weer in de bomen te krijgen, mislukte eveneens. Het uiltje verschool zich onder een afdakje bij de kerkmuur en bleef er tot ’s avonds laat zitten.
De volgende ochtend zat het tussen de plantenbakken in de straat. We hebben het verzwakte jong weer gevangen en een veiliger rustplekje gegeven bij de vlinderstruik in onze tuin. Eddy kwam ’s avonds een kijkje nemen en voelde dat er geen voeding in het buikje zat. Het jong was dus ’s nachts niet gevoed door de ouders. In de vrije natuur had het jong geen overlevingskans meer. Eddy nam het weesje mee naar het Opvangcentrum voor Vogels en Wilde Dieren in Brasschaat. Kenners voerden het daar met de hand tot het in een kooi met soortgenoten kon. Zodra het zelf voeding vangt en voldoende aangesterkt is, wordt het vrijgelaten. Ten minste één ander uilskuiken is in de kerktoren tot volwassen vogel uitgegroeid en eind juli uitgevlogen.
Foto en tekst: Marianne Michiels